ਜੰਗਲ ਦੀਆਂ ਪਹਾੜੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸ਼ੇਰ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਥੋੜੀ ਦੂਰੀ 'ਤੇ ਇੱਕ ਸੂਰ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਨੂੰ ਲੜਦੇ ਹੋਏ ਦੇਖਿਆ। ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਨੇ ਸੂਰ 'ਤੇ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਲਾਇਆ, ਪਰ ਉਹ ਵੱਟ ਗਿਆ। ਇਸ ਨਾਲ ਜੰਗਲੀ ਸੂਰ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ 'ਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਜਦੋਂ ਸੂਰ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਨੇ ਦੂਜੀ ਤੀਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤੀ। ਤੀਰ ਨੇ ਸੂਰ ਨੂੰ ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਵੀ, ਸੂਰ ਨੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ। ਜ਼ਖ਼ਮੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ, ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਸੂਰ ਦੀ ਵੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਇਹ ਸਭ ਵੇਖ ਕੇ ਸ਼ੇਰ ਨੇ ਸੋਚਿਆ, "ਆਜ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਦਿਨ ਹੈ। ਮੈਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਦਿਨਾਂ ਤੱਕ ਖਾ ਸਕਦਾ ਹਾਂ।" ਸ਼ੇਰ ਲਾਲਚੀ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਸ਼ਿਕਾਰੀ ਦੀ ਤੀਰ-ਕਮਾਨ 'ਤੇ ਲੱਗੇ ਖੂਨ ਨੂੰ ਵੀ ਚੱਟਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ 'ਤੇ ਮਾਸ ਦਾ ਇੱਕ ਟੁਕੜਾ ਵੀ ਲੱਗਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਮਾਸ ਖਾਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਤੀਰ-ਕਮਾਨ ਟੁੱਟ ਗਈ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਤਿੱਖੀ ਧਾਰ ਨੇ ਸ਼ੇਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਅਤੇ ਮੱਥੇ ਨੂੰ ਵੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਲਾਲਚੀ ਸ਼ੇਰ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਗਈ।
ਸਬਕ:
ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਤੋਂ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਿੱਖਿਆ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਕਿ ਲਾਲਚ ਇੱਕ ਮਾੜੀ ਗੱਲ ਹੈ।